Yukio Mishima
Naam | Yukio Mishima |
---|---|
Geboortedatum | 14 januari 1925 |
Geboorteplaats | Shinjuku |
Overlijdensdatum | 25 november 1970 |
Beroep | Schrijver |
Externe databases: | |
IMDb | |
VIAF |
Biografie
Yukio Mishima ( 1925 - 1970) was een Japans schrijver en politiek activist. Hij werd geboren als Kimitake Hiraoka, en schreef romans, toneelstukken, essays, gedichten, en een libretto. Mishima is bekend om zowel zijn nihilistische naoorlogse schrijven en de omstandigheden rondom zijn zelfmoord.
Mishima was de zoon van Azusa Hiraoka, vicedirecteur van het Ministerie van Visserijen in het Ministerie voor Landbouw, en Shizue Hara. Hij werd in zijn jonge jaren erg beïnvloed door zijn grootmoeder Natsu. Zij haalde hem uit zijn familie, en stimuleerde zijn interesse in het Kabuki-theater en het idee van een elitegeschiedenis.
Mishima deed het goed op de elitaire Peers School, en behoorde tot het literaire milieu. Hij had een zwak gestel en er zou ten onrechte tuberculose bij hem zijn vastgesteld, en hierdoor hoefde hij - zoals hij achteraf te kennen gaf zeer tegen zijn zin - tijdens de Tweede Wereldoorlog niet de militaire dienstplicht te vervullen. Hij studeerde af van de Universiteit van Tokio in 1947, en behaalde een graad in de rechtsgeleerdheid. Hij werkte hierna in het Ministerie van Financiën, maar nam binnen een jaar ontslag om zich volledig aan het schrijven en ook aan fysieke training te kunnen wijden: de "weg van de pen" en de "weg van het zwaard", zoals ook de samoerai die kenden in de Japanse geschiedenis: die waren geduchte strijders, maar ook vaak fijngevoelige dichters. Door fanatieke beoefening van karate, kendo en bodybuilding veranderde hij van een zwakke knaap in een fiere vent, met een homo-erotisch maar ook masochistisch getinte belangstelling. Hij schreef Kamen no kokuhaku (Bekentenissen van een gemaskerde), een autobiografisch werk over een jonge homoseksueel die zich achter een masker moet verschuilen om in de samenleving te passen. Dit werk is ook in het Nederlands vertaald, net als onder meer Het gouden paviljoen en Een zeeman door de zee verstoten.
In de jaren zestig schreef Mishima een aantal van zijn meest succesvolle romans die door de critici goed werden ontvangen. Ook speelde hij in films. Hij werd in deze periode drie keer genomineerd voor de Nobelprijs voor de Literatuur.
In zijn belangrijkste essay, Bunka beiron (Een verdediging van cultuur), beargumenteert hij dat de keizer van Japan]] de bron was van de Japanse cultuur, en de keizer verdedigen was dus de Japanse cultuur verdedigen. Hij vormde zijn eigen privéleger, de Tatenoka (Gilde van het Schild), om de keizer te beschermen. Hij verzette zich tegen de "verwestersing" en teloorgang van oude Japanse waarden en vond dat het ethos en de oude erecode van de samoerai moesten worden hersteld, inclusief de eervolle zelfdoding, waarover hij ook een boekje schreef. Hij werd hierin slechts door weinigen serieus genomen; velen vonden hem een poseur.
Op 25 november 1970 bezetten Mishima en leden van de Tatenokai het hoofdkantoor van de Japanse Zelfverdedigingskrachten in Tokio. Hij verlangde dat het leger naar zijn toespraak luisterde, maar de soldaten waren niet geïnteresseerd in zijn ideeën. Mishima en één van zijn volgers pleegden hierna seppuku (hara-kiri), rituele zelfmoord, tot ontsteltenis van de velen die zijn eerdere ontboezemingen daarover als aanstellerij hadden afgedaan.
De punkrockband The Stranglers verwijst expliciet naar Mishima in het nummer death and night and blood op hun LP Black and white uit 1978.
In 1985 is een film uitgebracht over zijn leven, Mishima - a life in four chapters, door Paul Schrader, met muziek van Philip Glass.
Theater CV
Yukio Mishima heeft bijgedragen aan 27 productie(s).
Yukio Mishima heeft gewerkt in de volgende functies:
- Auteur (schrijver libretto, scenario) - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Yukio Mishima heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Productie | Functie | Producent | Seizoen | Premièredatum | In regie van |
---|---|---|---|---|---|
De honderdste nacht | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Toneelgroep Puck | 1960/1961 | 11 maart 1961 | Theo Kling |
De droom van Aoi | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Toneelgroep Puck | 1960/1961 | 11 maart 1961 | Ab Abspoel |
De fluwelen trom | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Toneelgroep Puck | 1960/1961 | 11 maart 1961 | Bob Verstraete |
De waaiers | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Toneelgroep Centrum | 1962/1963 | 27 oktober 1962 | Walter Kous |
De honderdste nacht | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Amsterdamsche Studenten Toneelvereeniging | 1966/1967 | 18 maart 1967 | |
Lady Aoi & Hanjo | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Mishima Produkties | 1983/1984 | 4 mei 1984 | Dic van Duin, Matthias de Koning |
Hanjo | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Mishima Produkties | 1983/1984 | 4 mei 1984 | |
Madame de Sade | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Stichting Noordelijk Theater De Voorziening | 1985/1986 | 12 juni 1986 | Mathieu Güthschmidt |
's Avonds zijn de banken voor de verliefden | Auteur (schrijver libretto, scenario) | 't Hoogt | 1986/1987 | 1 mei 1987 | Beppie Blankert |
Boom uit de tropen | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Toneelgroep Amsterdam | 1987/1988 | 25 augustus 1987 | Jan Ritsema |
Mishima-project Zomerworkshop 1987 | Auteur (schrijver libretto, scenario) | InterNESional | 1987/1988 | 30 augustus 1987 | Guy Joosten |
Madame de Sade | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Toneelgroep De Appel | 1988/1989 | 10 februari 1989 | Erik Vos |
Goede bedoelingen | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Hogeschool voor de Kunsten Utrecht | 1988/1989 | 14 maart 1989 | |
Madame de Sade | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Brussels Kamertoneel | 1989/1990 | 12 september 1989 | Michel van Dousselaere |
Hanjo of de verwisselende waaiers | Auteur (schrijver libretto, scenario) | De Nieuw Amsterdam | 1990/1991 | 2 november 1990 | Alain Louafi |
De verruilde waaiers | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Theater Spinsel | 1991/1992 | 14 december 1991 | Fedde Spoel |
Lady Aoi | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Theater Spinsel | 1991/1992 | 14 december 1991 | Fedde Spoel |
De verruilde waaiers | Auteur (schrijver libretto, scenario) | De Verruilde Waaiers | 1991/1992 | 28 maart 1992 | Gerard Thoolen |
Madame de Sade | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Theaterschool | 1992/1993 | 10 juni 1993 | Vincent Sturkenboom |
De verruilde waaiers | Auteur (schrijver libretto, scenario) | De Horzel | 1992/1993 | 15 juni 1993 | Cora Broekhuizen |
The Second Detail | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Ballett Frankfurt | 1993/1994 | 5 januari 1994 | |
The Loss of Small Detail | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Ballett Frankfurt | 1993/1994 | 5 januari 1994 | |
Madame de Sade | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Koninklijke Vlaamse Schouwburg | 1995/1996 | 3 mei 1996 | Franz Marijnen |
Mijn vriend Hitler | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Toneelacademie Maastricht | 2001/2002 | 22 november 2001 | Ger Thijs |
Madame de Sade | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Toneelgroep Amsterdam | 2005/2006 | 26 februari 2006 | Krysztof Warlikowski |
Boom uit de tropen | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Stichting ALBA Theaterhuis | 2006/2007 | 5 oktober 2006 | Marcel Royaards |
Sakuru Zenzen | Auteur (schrijver libretto, scenario) | East74 | 2008/2009 | 28 juni 2009 | Martijn Vorstenbosch, Arjen Hosper |
Bronnen
Zie de categorie Yukio Mishima van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |